زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن حنزابه






ابوالفضل، جعفر بن فضل (متوفای ۳۹۱ق)، معروف به اِبْنِ حِنْزَابَه پدرش وزیر خلیفه عباسی مقتدر بالله و وی نیز چندی وزارت کافور اخشیدی و پس از او وزارت احمد بن علی بن اخشید را بر عهده داشت. او که از حافظان ثقه به شمار می‌رفت، سرانجام به سال ۳۹۱ق در ۸۳ سالگی در مصر درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالفضل، جعفر بن فضل بن جعفر بن محمد بن موسی بن حسن بن فرات، به ابن حنزابه معروف است و در بغداد زاده شد. او به مصر رفت و در زمان حکمرانی کافور اخشیدی، به وزارت برگزیده شد و پس از وفات کافور، حسن بن طفج، حکمران رمله او را دستگیر و زندانی کرد و آزار داد. پس از مدتی، آزاد شد و در سال ۳۵۸ق به شام رفت. در آن جا سردار جوهر وی را امان داد و او با احترام و اکرام به مصر بازگشت. وی از حافظانِ ثقه به شمار می‌رفت و در حالی که وزیر بود، مجلس املای حدیث ترتیب می‌داد، از این رو دارقطنی، آهنگ «مصر» کرد و از خرمن دانش او بهره‌مند شد و مسندی که ابن حنزابه در سلسله راویان آن بود، برای او نگاشت و از او ثروت عظیمی به دست آورد. دارقطنی و دیگران از او حدیث روایت کرده‌اند. پدرش، وزیر خلیفه عباسی المقتدر بالله بود. کتابی در اسماء رجال و کتابی در انساب، از تألیفات اوست.

۲ - وفات



او سرانجام در ۸۳ سالگی در مصر درگذشت و بنا به وصیتش، جسد او را به مدینه منتقل و در خانه‌اش، نزدیک قبر رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)دفن کردند.
[۱۱] الامین، حسن، دائرة المعارف الاسلامیة، ماده: «ابن حنزابه».


۳ - پانویس


 
۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱،ص۳۴۶.    
۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۴، ص۲۰۳.    
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۴۰.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۲۷.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۱۸۱.    
۶. ابن عماد، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۴، ص۴۸۵.    
۷. ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۳۲۹.    
۸. سیوطی، عبدالرحمن، حسن المحاضره فی تاریخ مصر والقاهره، ج۱، ص۳۵۲.    
۹. حموی، یاقوت، معجم الادباء ارشاد الاریب الی معرفه الادیب، ج۲، ص۷۸۱.    
۱۰. ابن‌ شاکر کتبی‌، محمد، فوات‌ الوفیات‌، ج۱، ص۲۹۲.    
۱۱. الامین، حسن، دائرة المعارف الاسلامیة، ماده: «ابن حنزابه».
۱۲. زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۲، ص۱۲۶.    


۴ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۴۸.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.